zondag 19 januari 2020

Ding #37 een dingenzoeker ziet overal mogelijkheden

Maar soms heeft zelfs een dingenzoeker het fout.

Dingenzoeker, toen ik voor het eerst in Pippi Langkous las dat je jezelf zo kon noemen, besloot ik meteen om er één te worden. Tot nog toe was ik vergeten dat ik het was, in dit 100 dingen in 100 dagen project, maar toen ik op de zolder van de schuur ging zoeken naar dingen om weg te geven de komende dagen, kwam het spontaan weer boven.

Een dingenzoeker ziet namelijk in een onnuttig oud ding allerlei nieuwe toepassingen. Op zolder staan een doos met kurken en korte stukjes bamboe, daar kan je vast een heel leger bamboemannetjes van maken die het opnemen tegen de kurken. Drie prachtige goudkleurige ronde schalen. En zelfs een gietijzeren kerstboomvoet. Als boswachter van een kerstbomenbos heb ik daar he-le-maal niets aan. Toch staat hij hier. Te laat om te gebruiken in het bos, te lang om te wachten op een volgende kerst, dus neem ik hem mee naar Verhalencafé Gember en Citroenen, waar ik vanmiddag presentator ben. Het thema is 'scheepsverhalen', wat uitnodigt tot allerlei associaties. Het kan een mastvoet zijn, een gewicht zijn waarmee zeebonken krachttraining doen, een anker, ballast onderin de boot, een wapen, een blok aan je been, echt super veel. Ik bied hem aan het eind aan aan iedereen in het publiek die hem wel zou willen, maar de kerst is voorbij, niemand wil hem, zodat hij in het café achterblijft.
Wie weet ziet de kok er een saladeschaal in.

De drie grote goudkleurige schalen heb ik ook overwogen, ze zagen er erg sprookjesachtig uit, maar leken minder voor de hand te liggen in een scheepsverhaal. Ik vond ze bij nader inzien ook iets te mooi om weg te doen, een raar moment van hebberigheid. Ik gebruik ze echt nooit, ze zijn van een oud verhalenproject waarbij ik sjaals uit het zand tevoorschijn haalde, maar ineens vind ik het zonde.

Dat blijkt een gemiste kans te zijn. Nico Prins, onze hoofdgast in het verhalencafé vertelt een verhaal over een Russische luiwammes die de prins van de zee redt. En wat krijgt hij van de koning van de diepste diepzee als beloning? Een gouden schaal, waarmee hij leert van zeewater zout te maken.
Een gietijzeren kerstboomvoet is zelfs met héél veel Pippifantasie niet in een gouden schaal te veranderen. Dat krijg je ervan, als je hebberig bent. Magisch vertelmoment gemist.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten